Sjoerd Dijkhuizen

Tenor-saxofonist Sjoerd Dijkhuizen (1972) groeit op in een omgeving van jazz en bebop, waardoor zijn affiniteit met deze muziek zich vroeg ontwikkelt. Rond zijn tiende begint hij met het volgen van piano- en klarinetlessen. Vanaf zijn twaalfde wordt Sjoerd door zijn jazz-liefhebbende vader meegenomen naar de jazzcursussen/concerten van trio Rein de Graaff. Tijdens deze concerten hoort hij de verschillende tenor-saxofonisten Johnny Griffin, Arnett Cobb, Teddy Edwards en Clifford Jordan.

Vanaf die periode gaat Sjoerd zich richten op de saxofoon. Door het meespelen met platen begint Sjoerd met het zich eigen maken van het bebop-idioom. Op 19-jarige leeftijd gaat hij naat het Hilversums Conservatorium, waar hij les krijgt van Ferdinand Povel. In 1996 studeert hij aan dit instituut af. Tijdens zijn studie speelt Sjoerd in diverse orkesten, zoals het Cris Monen trio, de Midland Bigband, de Ramblers en het Metropole Orkest.

De basis van Sjoerd's speelstijl is geworteld in de traditie van de grote jaren '50 saxofonisten als Hank Mobley, Sonny Stitt en Zoot Sims. Zijn uitmuntende instrumentbeheersing, alsmede groot gevoel voor rust en ruimtelijkheid zorgen er voor dat zijn lyrische spel goed tot uiting komt. Dit maakt Sjoerd een veel gevraagd solist bij diverse (big)bands. Ook als sideman is hij vaak te beluisteren bij artiesten als Greetje Kauffeld, Rita Reys, New Cool Collective, Frans Elsen, Cees Slinger, Lex Jasper en Jarmo Hogendijk. Ook was Sjoerd solist bij Jessey Norman's Ellington Project in Parijs. Hij speelt regelmatig met pianist Rein de Graaf. Met deze groep is een CD uitgebracht, "After Hours".

Verder is Sjoerd sinds de oprichting in 1996 lid van de New Concert Big Band o.l.v. Henk Meutgeert, nu bekend als het Jazz Orchestra of the Concertgebouw.
Met dit zeer prestigieuze orkest heeft Sjoerd inmiddels veel grootheden begeleid, waaronder Johnny Griffin, Lee Konitz, Cedac Walton en Joe Henderson.